piątek, 7 lipca 2017

estranged

schody,serendipity, katie_lamassu


Znowu przyszło lato i koniec szkoły. M-ka zatrzasnęła świadectwo i zeszyty w szufladach biurka i pomalowała każdy paznokieć na inny kolor. Ja nie mogę się zdecydować, którą z kwiecistych sukienek ubrać następnego dnia. Znów kolekcjonuję piegi, które tworzą nowe gwiazdozbiory na mojej twarzy i wystawiam nogi do słońca. Każdego wieczora marzę o zboczach gór i złotym piasku pod stopami. Apetyt na wakacje mamy olbrzymi, a plany konkretne: będziemy bawić się świetnie, uczyć się robić balony z gumy do żucia i wyszywać haftem krzyżykowym (tak naprawdę to będziemy tego uczyć M-ki, bo ja już umiem). 

Czerwiec przeciągnął się delikatnie, jak kot. Zamruczał tymi chwilami, które niosły ukojenie i radość. Cztery kawałki bursztynu w metalowym kółku, wiatr od morza na policzkach i wpleciony we włosy, kawa pita na parapecie z widokiem na Gdańsk, koszulka ukochanego zespołu na ciele i ten podmuch ciepłego powietrza spełnienia na twarzy i rozwiane włosy idealnie w punkt w 0:24. To ten moment, gdy wiem, że wszystko, czego pragnę, jest możliwe, realne i na wyciągnięcie ręki, tak jak Axl i Slash przede mną na scenie.
Bo, po raz kolejny utwierdzam się w przekonaniu, że w życiu chodzi o to, co przeżyjesz, zobaczysz i co ciebie dotknie. Nowe tytuły i ciepłe słowa ze służbowej przestrzeni cieszą, ale nie mówią całej prawdy o mnie. A teksty piosenek, o wiele bardziej.

Czerwiec obfitował w truskawki, arbuzy i jedno serendipity obok drugiego. 

I myślałam, że czerwce się odczarowały, ale one zawsze mają w sobie coś z ostateczności, jak ten nagłówek publicznie bijący po oczach, a przecież o śmierci tak bardzo prywatnej.

Są wśród nas takie rzeczy, które się nie śnią. A są takie sny, które pachną tęsknotą za rzeczywistością.

W kalendarzu już lipiec i dobijam do wieku Marylin.
Kiedyś myślałam, że umarła staro.
Moje trzy siwe włosy śmieją się dziś z tego w głos.  


Z uwagą na 0:24



4 komentarze:

  1. Cześć :)
    Trzy lata temu przegapiłam Pearl Jam i do tej pory mam z tego powodu niechęć do samej siebie, że finanse zwyciężyły.
    Chce mi się lata i nie chce mi się lata. Na pewno za to chce mi się latać, o.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cześć :) Tęskniłam. Jeśli te 3 lata temu Pearl Jam był w Polsce, to jestem łosiem nad łosie... Latać balonem, szybowce, czy tak o?

      Usuń
    2. Balonem szybowcem, samolotem, latawcem choćby. A i skrzydłami bym nie pogardziła.
      Na Open'er był.

      Usuń
    3. A ja dostałam talon na taki lot w takiej rurze. Czy coś. Tak więc, nie jestem łosiem, pamiętam, że miałam bardzo rozsądny powód, aby nie jechać, choć za cholerę nie wiem, jaki.

      Usuń

Copyright © 2014 serendipity , Blogger